31.3.15

περίληψη 2 μηνών -μέρος πρώτο

23/2/15
Σκέφτομαι να κάτσω να παιδέψω τη μοναξιά μου με μοναξιά.
Να συνηθίσει στο άδειο τοπίο της εσωτερικής μου κατάνυξης.
Να νιώσει λίγο από τη φρίκη του σούρουπου 
από το τσιγάρο που μου καίει τον λαιμό λίγο πριν πάρω το τραμ
Σκέφτομαι πως το κεκλιμένο μου παράθυρο φταίει για τα κενά μου όνειρα..
ίσως η κλίση του δεν αφήνει το υποσυνείδητό μου να εκδηλωθεί.
αλήθεια δεν ξέρω.
Χθες τη νύχτα ξεκίνησε να βρέχει. εκεί γύρω στης 2 το βράδυ .
ένιωσα καλοκαίρι μέσα στη σκηνή.
Μια απρόσμενη μπόρα και έπειτα ο ήχος της θάλασσας και η μουλιασμένη άμμος.
Ήθελα να σηκωθώ να βγάλω τη μπλούζα μου να ξε ιδρώσω από την λαχτάρα μου να σε δω.
Με πήρε ο ύπνος πάνω σε τρία μαξιλάρια με βρεγμένα μαλλιά.

24/2/15
Ο Φρανσουά μου μιλάει για το σπίτι που θα χτίσει εκεί στις πλαγιές του χωριού στη γαλλόφωνη πλευρά του Καναδά και εγώ γελάω και αυτός μου ανοίγει χαρτιά με σχέδια και μετρήσεις και σοβαρεύω.
Μα αυτός λέει αλήθεια σκέφτομαι.
Μου αγοράζει πακέτα τσιγάρα γιατί τάχα με έχει τρελάνει στις τράκες
και με κερνάει βόλτες σε μουσεία και αγορές.

26/2/15
Μπορώ να ξεκινήσω και να αφήσω στη μέση μυριάδες αναρτήσεις που να αναφέρονται σε σένα.
Μπορώ να μαζέψω οτι σου αρέσει στο μικρό μου δωματιάκι και να κοιμάμαι και να ξυπνάω δίπλα σου.
Μπορώ ακόμα να σου μιλάω όπως μιλάω στο συγκάτοικο,και άμα γουστάρεις και στα εγγλέζικα χωρίς μετάφραση.
και να προσποιούμαι πως σε τραβάω από το χέρι για να βγούμε
και να γκρινιάζω που δεν με αφήνεις να διαβάσω το βιβλίο μου ή που δεν θες να δούμε τη ταινία με το μελαχρινό μανάρι.
Μπορώ σου λέω να κλειστώ και σε μια ψυχιατρική κλινική που ανακάλυψα τυχαία στη περιοχή της Σπάρτα εδώ
είναι σε ένα ωραίο παλιό κτήριο με αρχιτεκτονική που ο καθένας θα θαύμαζε.
Διάλεξε και πάρε.

12/3/15
Το κρύο εναλλάσσεται ,το παραθύρι μου φουντώνει από τον πρωινό ήλιο.
Το λαχούρι μου με προστατεύει από το πρώτο φως .
Τις νύχτες ακούγεται πάντα μια βρύση που τρέχει ή σωλήνες που μπουκωμένοι υγρά,πασχίζουν να ελευθερωθούν.
Φοράω μονάχα τη μια ωτοασπίδα,έτσι για αλλαγή και συνήθισα και τη λακκούβα στο στρώμα και δεν την αλλάζω πια,αν θές να ξέρεις.

14/3/15
Το δωμάτιο μου μοιάζει με κρησφύγετο.
Ακούω λατινοαμερικανικη μουσική τις Κυριακές τα απογεύματα παρέα με στιγμιαίο καφε ανακατεμένο με κακάο και κανέλα.
Ο Τζίο με φωνάζει Αννούλα και ο Ισπανος μου πειράζει τα μαλλιά ενώ τριγυρνώ στη κουζίνα.
Έχω να διαβάσω για αρδευτικά συστήματα και να υπολογίσω πόσο της % λιπαρά έχει το γάλα που μας προμήθευσαν από το εργαστήριο .
Επιλέγω να κλείσω δωδεκάωρο ύπνο και έπειτα να ανακατευτώ με τον χαμό των Τσέχων στο meet factory.
Σε λίγες μέρες θα ακούω ρεμπέτικα παρέα με τον Γ.
θα χει λαούτο και ούτι και όλα αυτά τα μικρά και ωραία που πολύ μας έλειψαν
Και αν έχει και ρακούλα και μεζεδάκια ,αλήθεια θα αρχίσω να χορεύω και να στριφογυρνάω βγάζοντας μπουρμπουλήθρες.