εκμαγείο

Υπάρχουν κι άλλοι που παίζουν με τα κρόσσια του τραπεζιού τις νύχτες,

όταν κρύβονται από τις αναμνήσεις του αγαπημένου τους μακρινού σκιάχτρου.

Γυρνάω τριγύρω και αναμετρώ τις γωνίες του δωματίου

  Σε κάθε δεξιόστροφη γύρα τις βρίσκω 3 

Σε κάθε αριστερόστροφη 7,

σαν τις ελιές του δεξιού και αριστερού σου καρπού.

Μου λείπει το ανασηκωμένο σου τσουλούφι 

τις κρύες μεσημεριανές βόλτες κοντά στις ράγες της Χρατζάνσκα,

καθώς το φως χανόταν όλο και πιο πίσω από τα σύννεφα

και τα ψωμάκια στα καλάθια του Α μαλάκωναν από την υγρασία.

Στης 12 συντονίζομαι στην ωδική βοήθεια.

Βουτάω τα ακροδάχτυλα μου στο νερό και πασπατεύω κομμάτια πηλού.

έπειτα καταπιάνομαι με άγνωστα διηγήματα και κάπου εκεί έρχεσαι και εσύ.

Πλάι στους γλάρους μου,

στη μοναξιά μου 

και στα διάσπαρτα αγγλικά Τσέχων ,

κοντοζυγώνεις με τη βαριά σου φορεσιά και το σύνηθες αδιάφορο ύφος.

Το παράθυρο είναι μισάνοιχτο ,

αναγνώριζες οτι λείπω από το μισάνοιχτο παράθυρο.

Έλειπα.

Και να που τώρα το παράθυρο θα ναι κλειστό, κλειδαμπαρωμένο.

Σιωπή λίγων ωρών 

¨¨Μακρόσυρτο σούρουπο το σημερινό για το σπίτι στην οδό Puscinovo namesti,¨¨ 

θα έλεγαν τα τσέχικα ραδιόφωνα

μα εδώ μια εξέγερση διχασμένη σε ΟΧΙ και ΝΑΙ 

συνοδεύει την απελπισία μου.

Ήμουν σχεδόν σίγουρη πώς κάτι ξεχνούσα 

καθώς ο Ιούνης ενέπνεε τη τελευταία των τελευταίων του ρουφηξιά,

μα στο καθρέφτη μονάχα τη ραχοκοκαλιά μου αντίκρισα.

Πουθενά οι αναμνήσεις

και η βρύση του μπάνιου συνεχίζει

 να στάζει.

και να στάζει

και ξάφνου θαρρώ,

σε είδα να στάζεις και εσύ.