19.5.15

για μια επιστροφή

Δεν αργοκοιμάμαι.
Γέρνω στους ναζιάρικους ώμους σου και καπνίζω με μανία το τελευταίο τσιγάρο
Νομίζω τα πόδια σου τρέμουν και η φωνή σου μίκρυνε ξαφνικά
Ακούγονται νιαουρίσματα
και στρατιωτικός βηματισμός
και μια καμμένη μυρωδιά από κανέλα
μου θυμίζει το κεικ με το μέλι .
Ο ήλιος και οι εσπραντιγες μου
οι πληγωμένοι μου αστράγαλοι 
και ο λαχανιασμένος σκύλος της γειτόνισσας με κυνηγάει στις σκάλες.
Τρέχω με ανοιχτές παλάμες ανεβαίνοντας για το πάρκο της Letna .
με περιμένουν δυο ερωτευμένοι και ένας κορμός δέντρου
διαλέγω να απλωθώ στα γρασίδια
νιώθω χταπόδι
δίχως πλοκάμια.

Φύλλα Φύλλα.

Αλλάζεις πλευρό
Κουράστηκα.
Συντηρούμαι με ξηρούς καρπούς και ψωμί με γλυκάνισο.

Πως θα επιστρέψω ;

Ας μείνω στο κλειστοφοβικό δωμάτιο με την απειλή της μούχλας
 και τα γλυκά σκαλάκια στην είσοδο
Ας μείνω δίπλα στη χάρτινη φάρμα και στον Τζιο.
Ας μείνω με τις τσίγκινες κατσαρόλες με τις χήνες και τη Μόκα του Ιταλού.
Ας μείνω με τα συνεχώς αυξανόμενα ανακυκλώσιμα και τα πουλάκια στης 4 το πρωί.
Με τις σταγόνες
και τους γλάρους στα συρτάρια.
Με τις απρόσμενες συννεφιασμένες ημέρες
και τον καυτό ήλιο που ποτέ δεν είναι τόσο καυτός.
Ας μείνω με την παρουσία της νύχτας και την απουσία αυτής
και με τη μοναξιά να με κυνηγά με το μαστίγιο
και με τις φρίκες του απογεύματος
και με το Αλίμπι 
και το Praguemoist με παγάκια
και με το λακι στραικ που πάντα τελειώνει τα Σάββατα
και  με βρίσκω τις Κυριακές να παζαρεύω με τρίμματα .
Ας μείνω εδώ παρέα με μονολόγους κρεμασμένους στο τοίχο μου
και ας μην μπορώ να διαβάσω τα τσέχικα βιβλία τους.
Θα μάθω και τσέχικα
και ισπανικά και ιταλικά θα μάθω.
Ας μείνω όμως
και θα πάψω να ανοιγοκλείνω τα ντουλάπια 
αναζητώντας την υπόλοιπη μισή μου ύπαρξη
και θα πάψω να υποσιτίζομαι 
για να κοιμάμαι με χαμόγελα
και θα πάψω να στρίβω 
για να ξεχάσω 
και θα πάψω 
να 
επαναλαμβάνω
πόσο 
πολύ 
δεν θέλω να γυρίσω.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου