- Αλίμπι παρτ του

14/3/15

Φορούσε ένα μαύρο λουλούδι στα μαλλιά.

Είχε ζωγραφίσει έναν χιονάνθρωπο στο εσωτερικό ενός άδειου πακέτου κάμελ.

Δυο αγόρια γύρω στα είκοσι έπιναν krusovice και τσαλάκωναν τον γιακά από το πουκάμισο τους.

Τριγύρω αντηχεί η φωνή της Νοοra Nor .

Χθες ο David Sylvian ,το βιβλίο μου και οι πατρίδες mastermind με τον Γ.

Η γλυκιά κοπέλα στο μπαρ μου φέρνει το τσαι με φρέσκο τζίντζερ λεμόνι και μέλι MED,το μπισκότο κανέλας -που μασουλάω σαν πόντικας- και ενα μαύρο τασάκι.

Της χαμογελάω.

Είναι τόσο γλυκιά με αυτά τα φυσικά κόκκινα μαλλιά και τα καλοσχηματισμένα της φρύδια.

Φοράει φούστες και μποτάκια και μου θυμίζει κάποια άλλη κοπέλα κάμποσα χρόνια πριν .

Η τελετουργία μου βασίζεται στο οτι τρώω το μέλι με το κουταλάκι σε κάθε κουταλιά από το φρέσκο τζίντζερ.

Λατρεύω τον ερεθισμό που προκαλεί στον ουρανίσκο αυτή η πικάντικη επίγευση του.

Απέναντι δεξιά ένας ξανθός ,φοράει ακουστικά και σχεδιάζει δυο πελώρια χέρια.

Τοποθετεί τις σκιές τόσο εύκολα πάνω στο Α3 χαρτί που θαρρείς και έχει μελετήσει το προσπίπτον φως πάνω σε άκρα,από όλες τις οπτικές γωνίες.

Το ρολόι του είναι ακουμπισμένο στην άκρη του τραπεζιού και ένα ποτήρι με κάποιο είδος κρύου τσαγιού,ίσως με μέλι και κανέλα ,στέκει στο περβάζι του παραθύρου ,σιμά του.

Το ζευγάρι με τη λουλουδάτη ξανθιά,χαζογελάει και ανταλλάζει τζούρες από το πακέτο καμελ.

Ο ξανθός ζωγράφος αποχωρεί με τα ακουστικά του να σέρνονται στο πάτωμα.

Τώρα δυο τύποι παραγγέλνουν κρασί ,καπνίζουν malboro.Τον έναν τον βλέπω συχνά εδώ.

Για την εργασία στην αρχιτεχτονική τοπίου

σχεδίασα δυο ανδρείκελα .Δεν έχουνε φύλο .Ούτε στόματα ή μάτια.

ένας ήλιος εξασθενημένος στέκει πάνω από τα κεφάλια τους.

Τον φαντάζομαι χλωμό,κιτρινιάρικο και σκέφτομαι να τον χρωματίσω με  oil pastel.

Ξεκίνησα να αποθηκεύω ηχογραφήσεις με παύσεις και ολιγόλεπτες σιωπές.

Σκέφτομαι πως θα τις ακούω το καλοκαίρι κοντά στο λιμάνι και θα γελάω με τη λαχανιασμένη φωνή μου και θα σκέφτομαι πόσο μου χει λείψει αυτή η Τσέχικη παράξενη πόλη.

Το καλοκαίρι μοιάζει να απέχει έτη φωτός

και θέλω λίγο να αργήσω το χρόνο μα και λίγο να σπρώξω -γι άλλους λόγους-

και δεν ξέρω τι θέλω

και δεν ξέρω άμα σε θέλω ακόμα.


και δεν ξέρω γιατί κάτι κείμενα μένουν ξεχασμένα στα συρτάρια δίχως τέλος
δίχως επίλογο
δίχως τίμημα

καλημέρα