22.9.14

αποκόλληση αμφιβληστροειδούς

ωραία/ θα θελα να μείνω/ να σε κοιτάω/ έτσι να χάνομαι/ να στροβιλίζομαι/ να γίνομαι συνονθύλευμα στις σκόνες που ξεχύνει ο αμφιβληστροειδής σου./σαν κομήτης να εκτοξεύεται πάνω μου το χάος σου/ να μην υπάρχω παρά για ένα σου πετάρισμα/ για μια ξαφνική γυαλάδα που θα διαπεράσει τις άκρες στις βλεφαρίδες σου./

έπαψα να πιστεύω οτι υπάρχεις/ αρνούμαι να το πιστέψω/ γιατί κάτι έγινε και ταρακούνησες το μέσα μου και με έκανες θεριό ανήμερο και τώρα δεν ηρεμώ/ καμία πατρίδα για μένα/ μονάχα βροχερά απογεύματα με σπριντς στη παραλία και άδεια κρεβάτια με θέα το απομακρυσμένο μου Εγώ να ξεθωριάζει σε κάθε βαριανάσεμα μου..


Λαμποκοπάω ανάμεσα στα λασπωμένα μου αποκαΐδια 
και συνήθισα σε αυτή τη μπόχα
σε αυτό το σούσουρο 
σε αυτή τη λαιμαργία 
και δεν σώζομαι σου λέω.
και πάω στο νεροχύτη και θέλω να βάλω αντίχειρες μέσα μου να ακουμπήσω το λαρύγγι
 μου να ξεχυθούν 
έντομα σουσάμια αμπελόφυλλα 
περασμένα μεγαλεία 
και εσύ.
Προπάντων εσύ.
Ω 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου