καιρός να συστηθώ

Ακολουθεί μια ιστορική ανασκόπηση του παρόντος μπλογκ 

και της παρούσας τύπισσας 

που ακούει στο όνομα Ελία Βεβία,

Την Ελία την γνώρισα στο δημοτικό,

στην αρχαία αγορά της Θεσσαλονίκης πάνω εκεί σε ένα υποτυπώδες θεατράκι,

μια κοπέλα με πλησίασε και μου είπε

''Εσύ θα είσαι η Ελία Βεβία''

Την κοίταζα ,με τη φράτζα μου πιασμένη στα πλάγια και το καρέ καστανό μου μαλλί

και τσαλάκωνα ντροπαλά μα εκνευρισμένα τη ζακέτα μου.

''Μα ποια στο καλό είναι αυτή η Ελία Βεβία ; ''

Δίπλα μου,συμμαθητές/τριες με χαμόγελα ενοχλητικά και φωνές γκρινιάρικες γεμάτες έπαρση ντύνονταν με ρόλους Μεγάλους και τρανούς

όπως άλλωστε άρμοζαν στο θέατρο του παραλόγου, 

προς τιμήν της Αρχαίας Ελλάδας ,

από μια τάξη ενός ξεχασμένου δημοτικού.

Θα μουν κόκκινη σίγουρα.Θα καίγανε τα μάγουλά μου,σίγουρα.

Στριφογύρναγα τους δασκάλους και τις κοπέλες-ξεναγούς ,τράβαγα μανίκια

''Μα ποια στο καλό είναι αυτή η Ελία Βεβία ;'',ρώταγα.

Χορηγός της Αρχαίας Αθήνας μου έλεγαν ,

κάτι για τους ολυμπιακούς αγώνες μου έλεγαν,

πολλές άγνωστες λέξεις ,τους έλεγα.

Τι χορηγός τι Ελία τι Βεβία.

Ήμουν ράκος όλη μέρα.

Ούτε θέατρο ήθελα να παίξω.

Τόσοι ρόλοι,

με χορηγό έμπλεξα ;

Έτσι η μνήμη μου διέγραψε το όνομα αυτό.

-Τουλάχιστον είχα μάθει τι σημαίνει χορηγός.-

Κάμποσα χρόνια μετά ,στις τελευταίες τάξεις του λυκείου,η φίλη μου Χ. μου θύμισε εκείνη τη μέρα.

Το θέατρο,τα σύννεφα,τις ξέγνοιαστες εκδρομές του δημοτικού με το κολατσιό και τα αθλητικά παπούτσια,τα φουσκωτά μπουφάν και τα μπουκαλάκια νερό που μοιραζόμασταν.

Πάσχιζα να θυμηθώ το όνομα εκείνο ,

και τσουπ η Χ το πρόφερε ,σαν να ήταν το πιο καθημερινό όνομα του σύμπαντος.

Ελία Βεβία ρε συ Άννα.Ελία Βεβία,πως γίνεται να το ξέχασες.

Μου 'ρθε ο κόσμος μου άνω κάτω.

Νομίζω το ερωτεύτηκα. 

Μαζί με αυτό ερωτεύτηκα και τη μνήμη της Χ και τις εκδρομές του δημοτικού και την αφέλεια της παιδικής μου ηλικίας.

Έτσι βαφτίστηκα για δεύτερη φορά Ελία Βεβία.

Η Ελία λοιπόν δεν υπήρχε στο διαδίκτυο,

δεν γνωρίζω αν υπήρξε ποτέ ως φυσικό πρόσωπο ,

αν όντως ήταν χορηγός ή κάτι παρεμφερές.

Έτσι της έδωσα σάρκα και οστά,εγώ .

φτιάχνοντας αυτό το μπλογκ 

δυο ή τρία πράγματα που ξέρω για ΄μενα  αρχές του 2010.

Το μπλόγκερ όμως φαίνεται πως μου την είχε στημένη εξ αρχής 

και έτσι εκμεταλευόμενο την αδυναμία μου στη συγκράτηση κωδικών,

μου απαγόρεψε τη πρόσβαση σε αυτό τρία χρόνια αργότερα.

Η σύγχυση και η στεναχώρια που ένιωσα,δυστυχώς ή ευτυχώς δεν περιγράφονται με διαδικτυακές λέξεις,

μα 

μονάχα με βρισίδια 

και χριστοπαναγίες.

Τα έβαλα κάτω

και συνεχίζοντας να εξερευνώ τα άδυτα της Ελίας

και να ψάχνω τα δυο ή τρια πράγματα που ξέρω για μενα,'

ίδρυσα το συγκεκριμένο μπλογκάκι στις αρχές του 2013.

και συνεχίζω ώσπου το μπλόγκερ να με σαμποτάρει ξανά.

Μετρώντας λοιπόν, αν και περίπου 5 χρόνια ζωής ως μπλόγκερ
δεν είχα ιδέα για αυτά τα βραβεία που διανέμονται μεταξύ των μπλογκοφίλων
και να τώρα που η Ελία κέρδισε ένα Τέτοιο
από το προσφάτως ανακαλυφθέν για εμέ  μπλογκ το χέρι του θεού 
Δεν το περίμενα .
και το να Σου πω ευχαριστώ ,αγαπητό Χέρι
που διασκορπίζεσαι στη τιρκουάζ σελίδα μου και διαβάζεις τις κομμένες μου λέξεις ,
είναι πολύ λίγο.
Οπότε θα πω πως όχι μονάχα αποδέχομαι αυτή τη τιμή
αλλά πατάω πάνω της με σόλες καθαρές
και ξεκινώ να ΄΄ψαχνω΄΄ και άλλα μπλογκ τριγύρω,καινούργια ή παλιά,
για να μοιράσω και εγώ με τη σειρά μου βραβεία.

Το λοιπόν,

Ας παίξουμε το παιχνίδι των ερωτήσεων..

Πείτε μας λίγο τι σας ενθουσιάζει; 

Θα ΄λεγα ένα ζευγάρι μάτια μελαχρινά,μπιρμπιλωτά 

και ένα πακέτο δάχτυλα μελαψά και μυώδη.

Δάχτυλα,Βλέμμα,Βλέμμα,Δάχτυλα.

και τα συννεφιασμένα πρωινά και η τελετουργία που τα ακολουθεί,και ο ζεστός καφές (black like a sky without moonlight) και- σταματω-με ενθουσιάζουν αμέτρητα τριγύρω μου.

Για ποια πράγματα μιλάτε στο blog σας; 

Για ΄μενα μιλώ.Για τα δυο ή τρια ή εκατον τρια πράγματα που πασχίζω να μάθω για το Εγώ μου,

Για το ασθενικό μου είδωλο για τη πάρτη μου την εγωκεντρική μιλώ.

-καλά-και γι αυτόν μιλώ. Λιγουλάκι τόσο δα. Είναι που ασκεί αλληλεπίδραση πάνω μου και μέσα μου,αλλιώς ...

Έχετε δημιουργήσει μια φιλική σχέση με άλλους bloggers; 

Γκουχ γκουχ .-Επόμενη ερώτησης -

Έχετε γνωριστεί ποτέ προσωπικά; 

Γιατί επιμένεις ;

Πώς φαντάζεστε το blog σας σε δύο χρόνια;

Μάλλον θα χω χάσει πάλι το κωδικό ή θα χω χάσει εμένα ή κάτι από τα δυο τέλος πάντων.

Δεν με φαντάζομαι εδώ σε δυο χρόνια.Πουθενά δεν με φαντάζομαι σε δυο χρόνια.

Τι θα θέλατε να δείτε να μεγαλώνει / να αλλάζει και με ποιο τρόπο; 

Δεν μ αρέσουν τα μεγάλα πράγματα.

Είμαι τοσοδούλα γι αυτό ίσως/

-θα θέλα να τον δω να μεγαλώνει όμως,να μας δω να μεγαλώνουμε μαζί-

Δεν μ αρέσουν οι αλλαγές.

Επιβιώνω με ρουτίνα και τελετουργίες.

-θα θελα ομως να επέλθει αλλαγή σε όλο το γενετικό μου κώδικα,να πάψει το σαράκι να με καταβροχθίζει-

Τι είναι αυτό που κάνετε καλύτερα; 

Ναζάκια και μόνο αυτά.

Νιάνιο.

Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο blog σας

Μάλλον θα έλεγα πως πλέον, αποφεύγω να αφιερώνω χρόνο μπροστά από οθόνες.

Δεν αρνούμαι πως υπήρξα δέσμια των αναρτήσεων .

Οτιδήποτε έγραφα το μετέφερα στις ασπρουλές σελίδες με τον κέρσορα να αναβοσβήνει.

Αυτές οι εποχές πέρασαν.

Τα κείμενα ,κιτρινίζουν στα συρτάρια,εκεί που μένουν ανέπαφα και ανεπηρέαστα.

Πιστεύω στην αναγνώριση 

μετά θάνατον .

Πώς γεννιούνται τα post σας;

Με πολύ χημεία,αντιδραστήρια,και πίνακες αναλύσεων πεχα

Ευχές για τον αναγνώστη.

Μην αφήνεις αυτό που σε τρώει να χορτάσει,

Φύγε.

μια αστραπή η ζωή σου,μα προλαβαίνεις.

Φύγε.

-κλεμμένα είναι-

ήρθε η σειρά της απονομής,λοιπόν.

Δύσκολο.

Θα θέλα το ένα να είναι αυτό

κολοκύθα

το άλλο αυτό 

αποχρώσεις

και τέλος αυτό

naked under the blankets

Είναι τρια μπλογκ που παρακολουθώ και μου έχουν κινήσει τη περιέργεια

-και για να μην κρύβομαι,θα θελα να γνωρίσω τα άτομα που μπλέκονται σε αυτά-

Αυτά από μένα.

---Τέλος μηνύματος---